به نقل از «خبرآنلاین»

دچار مفروضات اشتباه در مذاکرات شدیم/ برجام ارتباطی با مسائل پادمانی ندارد

تاریخ انتشار: ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۲۵۳۴۳

ابوالفضل خدائی: روز دوشنبه ۲۱ شهریورماه بیست و یکم شهریورماه کلاب هاوس خبرآنلاین با موضوع "آخرین تحولات مذاکرات احیای برجام؛ امیدها و تردیدها" برگزار شد. در این نشست مجازی کارشناسانی چون، دیاکو حسینی، قاسم محبعلی، فرهاد کلینی، سهیل جمشیدپور، امیرپسنده پور، هادی اعلمی فریمان، روح الله جمعه ای به بحث و تبادل نظر در خصوص آینده توافق هسته ای پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دیاکو حسینی در این نشست گفت: بخش عمده حوزه سیاستگذاری مربوط به مفروضات است. اگر در مسائل گوناگون و حوزه های متفاوت مفروضات درستی داشته باشیم در نتیجه اهداف درستی نیز خواهیم داشت و در نهایت روش های درست نیز اتخاذ خواهد شد. اما در صورت انتخاب مفروضات نادرست، اهداف نیز اشتباه خواهند بود و در نتیجه روش ها نیز اشتباه خواهد بود. مفروضات اشتباه نقش بسزایی در رویدادهای اخیر در خصوص مذاکرات وین داشته است. در حوزه استراتژیک و تاکتیکی مفروضات اشتباهی را داشتیم و در نتیجه اهداف و روش های اشتباه را در پیش گرفتیم. به لحاظ استراتژیک وقتی این درک وجود داشته باشد که طرف آمریکایی یعنی دولت بایدن نیاز به توافق دارد و در هر شرایطی آماده آن خواهد بود دقیقا یک مفروض اشتباه است که از یک شناخت پیشینی ریشه می گیرد.

بیشتر بخوانید:

تحریم‌ها طبقه متوسط را نابود کرد

وظیفه مدیرکل آژانس روشنگری است، نه دامن زدن به تبلیغات

لزومی ندارد که دولت نگران مطالبات تحقق نیافته در مذاکرات باشد

وی افزود: مفروض اشتباه دیگر این بود که غرب پس از تهاجم روسیه به خاک اوکراین به ایران نیاز بیشتری خواهد داشت و در این حالت آماده است تا امتیازات مورد نظر را به ایران اعطا کند و همچنین انعطاف بیشتری از خود نشان دهد.

حسینی با اشاره به اینکه در حوزه تاکتیکی نیز ایران دچار این اشتباهات شد گفت: برای مثال این مفهوم به وجود آمد که ایران می تواند آمریکا را مجاب به لغو تحریم های سپاه پاسداران کند. در خصوص مسائل آژانس و پادمانی نیز به همین گونه است که انتظار می رفت با توجه به نزدیک بودن زمستان سخت و جنگ اوکراین غرب با ایران کنار بیاید.

وی تصریح کرد: قطعا در این مسیر طرف های اروپایی و آمریکایی نیز اشتباهاتی داشته اند اما این وظیفه ایران نیست که این اشتباهات را یادآوری کند. چرا که این وظیفه کارشناسان و سیاستمداران اروپایی است که رهبران خود را متوجه خطاها کنند. ما باید به طرف ایرانی اشتباهات را یادآوری کنیم. ایران موضوعی را برای حل و فصل در پایان مذاکرات مطرح کرده است زبان حقوقی آن در این حوزه کوتاه است. نظر ایران در این حیطه براساس یک بافت سیاسی در موضوعی چون خروج ایالات متحده آمریکا از توافق هسته ای و تلاش های رژیم صهیونیستی برای نابودی توافق شکل گرفته است. اما نکته اینجاست که درخواست ایران استدلال سیاسی دارد اما به لحاظ حقوقی خریدار ندارد. از طرفی وقتی که می دانیم طرف مقابل آماده "بازی شماتت" است نباید موضوعی را برای مرحله آخر نگه داریم که در آن به لحاظ حقوقی زبان ایران کوتاه است. این یک اشتباه تاکتیکی بوده که از یک فرض اشتباه نیز گرفته شده است در نتیجه به جایی نخواهد رسید.

این کارشناس سیاست خارجی با اشاره به اینکه ایران همواره از مفروضات اشتباه در حوزه کلان و استراتژیک موضوع و حوزه تاکتیکی ضربه خورده است گفت: این مساله نشان دهنده آن است که مسئولان مذاکرات ظاهرا شناخت جامعه و کافی از محیط عملیاتی مذاکرات و همچنین فضای سیاسی بین المللی ندارند و یا اینکه گرفتار مفروضات اشتباه شده اند. اگر حتی زمستان سخت و کمبود انرژی نیز مطرح باشد وقتی طرف اروپایی چنین مواضعی را از سوی ایران می بیند قطعا در برابر امتیاز دادن مقاومت خواهد کرد. نتیجه چنین سیاست هایی نیز کاملا مشخص است که امروز مذاکرات فرسایشی شده و هزینه های سنگین ملی بابت به نتیجه نرسیدن آن متحمل می شویم. بنابراین نیاز است که این مفروضات مورد بازبینی و تجدیدنظر قرار گیرند در غیر اینصورت مذاکرات به نتیجه نخواهد رسید و فرصت ها یکی پس از دیگری از بین خواهند رفت و در نهایت مذاکرات به اهرم فشار علیه ایران تبدیل خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه برجام هیچ ارتباط مستقیمی با مسائل پادمانی ندارد گفت: ایران می توانست ضمن رسیدن به توافق بر سر موضوعات مرتبط با برجام مسائل پادمانی را نیز بدون سر و صدا و هیاهو در قالب همکاری ها با آژانس حل و فصل کند.

وی اضافه کرد: همانطور که اشاره کردم و باز هم تاکید می کنم مشکل ما مفروضات اشتباه است و تنها مربوط به دولت فعلی نیست. افرادی همواره بوده اند که درک ایده آلیستی از فضای بین المللی داشتند و یا دسته ای دیگر که معتقد بودند حل و فصل مسائل به صرف گفتگو امکان پذیر است. نمی توان روابط بین ملت ها را بر پایه عدالت، انصاف، مرام و یا مسائل دیگر تلقی کرد. ما مجبور هستیم تا بدترین مفروضات و سناریوها را در نظر بگیریم؛ مساله ای که طرف مقابل نیز به آن پایبند است و بر مبنای آن رفتار می کنند.

وی در پایان گفت: در موضوع آژانس و مسائل مربوط به اورانیوم دیدیم که چه هیاهویی از سوی غربی ها انجام شد؛ چرا که آنها به حسن نیت ایران شک دارند. در طرف مقابل ایران نیز باید چنین فرض هایی می داشت و از مدت ها قبل آن را در نظر می گرفت. ما باید به این مساله واقف باشیم که طرف های غربی به دلیل الزام حقوقی به توافق پایبند نخواهند بود و هر کاری برای جلوگیری از منتفع شدن ایران از مزایای توافق انجام خواهند داد. صحبت بنده این است که نباید روابط را بر اساس هنجارها، ارزش های اخلاقی و غیره با کشورها قرار دهیم. مبنای ما باید بر اساس بدبینی نسبت به طرف مقابل باشد؛ همانطور که دیگران نسبت به ما چنین نگاهی دارند.

۳۱۱۳۱۱

کد خبر 1674356

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: مذاکرات وین دیاکو حسینی ایران و آمریکا طرف مقابل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۲۵۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه شرق: بهترین فرصت مذاکره مستقیم با آمریکا را از دست ندهید! / اجرای برجام و FATF اولویت نظام پس از عملیات وعده صادق

انتشار اخبار مذاکره از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکایی‌ها(رسانه‌های فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبون‌های رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به گفتگو است!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز شنبه هشتم اردیبهشت در حالی چاپ و منتشر شد که سیاه و سپید اوراق زدایی از بودجه دولت، اوج‌گیری تنش‌ها در دانشگاه‌های امریکا در پی حمایت از غزه و پیگیری دیپلماسی اقتصادی با آفریقا پس از آسیا و برگزاری کنکور در صفحات نخست روزنامه های امروز برجسته شده است.

ارسال چند پیام از سوی آمریکایی‌ها و سپس تکذیب آن حکایت از سردرگمی کاخ سفید همچنان مورد استقبال رسانه‌های اصلاح‌طلب قرار دارد، روزنامه آرمان ملی در سرمقاله خود با عنوان « پالس‌های مذاکراتی» نوشته است:

این روزها اخبار مختلفی از احتمال تبادل پیام بین ایران و آمریکا در رسانه‌ها منعکس می‌شود که باید این تبادل پیام را به منزله ارسال پالس‌های مثبت به منظور جلوگیری از تنش‌آلود شدن فضا بین دو سویه پرونده هسته‌ای یعنی ایران و آمریکا تحلیل کرد و آن را به فال نیک گرفت.

در بخش دیگری از این یادداشت آمده است:

چرا که هر مقدار شاهد کاهش تنش دو سویه باشیم می‌توان به بهبود شرایط و استفاده از ابزارهای دیپلماتیک امیدوار بود. آنچه در ارتباط با موشک‌پرانی‌های ایران علیه اسرائیل اتفاق افتاد این بود که پالس‌هایی میان ایران و آمریکا تبادل شد. آمریکایی‌ها از طرق مختلف و حتی از طریق عربستان پیام دادند که قرار نیست که آمریکا وارد نبرد ایران و اسرائیل شود.

روزنامه شرق نیز در گزارشی با عنوان « نگرانی افراطی‌ها از احتمال مذاکره» خط گفتگوی مستقیم میان ایران و آمریکا پس از عملیات وعده صادق را پیش کشیده و می‌نویسد:

بلافاصله پس از پاسخ نظامی ایران به حملات اخیر اسرائیل، زمزمه‌های احتمال مذاکره با آمریکا افزایش پیدا کرد. اگرچه‌ ایران و آمریکا انجام چنین مذاکراتی را تکذیب کردند، اما آیا امروز بهترین فرصت برای اقدام به مذاکره مستقیم نیست؟ ‌ ایران این برتری را که با عملیات ۲۶ فروردین به دست آمد، برای چه کاری نیاز دارد؟ قرار است نگه داشته شود تا روزی که دوباره آنها احیانا با یک عملیات متقابل، ورق را برگردانند؟ تصور آنها از آینده چیست؟ کدام کشوری همیشه در موضع‌ برتری مانده و از آن خارج نشده است؟ موضع‌ برتری اگر به کار گرفتن امتیاز در دیپلماسی نخورد، قرار است به چه کار بیاید؟ البته به این پرسش تنها یک دسته‌ جواب روشنی خواهند داد؛ آنهایی که بدون ترس و واهمه می‌گویند: «ما قصد داریم این شرایط برتری را ادامه دهیم تا به یک جنگ فراگیر وارد شده و کار را یکسره کنیم». ‌آیا در میان جریان رادیکال، کسی هست که بتواند به این صراحت دست به چنین اعترافی بزند؟

روزنامه هم‌میهن نیز همین خط خبری را پیش برده و در گفتگو با سیدمحمد صدر اجرای برجام و FATF اولویت نظام را اولویت اصلی کشور خواهنده است؛ در بخشی از این گفتگو آمده است:

در عین حال دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی باید تمام تلاش خود را به کار گیرد که قضایای مسکوت و معطل‌مانده از گذشته مانند برجام و FATF را نیز حل و فصل کند، چراکه تا این قضایای دیپلماتیک حل‌وفصل نشود، ما از تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی شدید ناشی از آن رنج خواهیم برد.

الان آمریکا در شرایط خاصی قرار دارد. در شش ماه گذشته هم مشخص شد که آمریکایی‌ها به دنبال مشارکت در جنگ یا گسترش بحران در منطقه نیستند و تا این حد مشخص شده‌است که سیاست آمریکا این است که جنگ غزه در سراسر خاورمیانه گسترش پیدا نکند، پای کشورهای دیگر به آن کشیده‌نشود و آمریکا درگیر یک منازعه جدید در منطقه نشود.

انتشار این دست اخبار از سوی محافل خبری نزدیک به آمریکایی‌ها(رسانه‌های فارسی صدای آمریکا در تهران) و تکذیب آن در تریبون‌های رسمی نشانه میل بایدن به تشویق تهران به آغاز مذاکراتی است که با دادن مشوق‌هایی ایران را در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا مهار کند. به‌عبارتی‌دیگر آمریکایی‌ها پس از مشاهده ضرب دست ایران در عملیات وعده صادق به این نتیجه رسیده‌اند که افزایش فشار بر ایران کارکرد خود را ازدست‌داده و تنها گزینه فعال روی میز گفتگو است.

در حال حاضر این سوال مطرح است که این جریان چرا تجربه های گذشته را مدنظر داشته و باور نمی کند که دشمنی امریکا با مذاکره برطرف نمی‌شود؟ واقعیت آن است که آمریکا دنبال منافع خودش در ایران است. از دیگر سو در شرایطی که عملیات وعده صادق علاوه بر نشان دادن قدرت سخت جمهوری اسلامی و اراده ملت ایران و قدرت نرمی را نیز میان جبهه مقاومت و تمامی مخالفان جبهه استکباری خلق کرده سخن گفتن از ترس برخی کشورهای منطقه از ایران امتداد دادن عملیات روانی صهیونیست بوده و تکرار آن شائبه دار می باشد.